Θα περίμενε κάποιος, 133 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών στο Σικάγο, με κύρια αιτήματα την καθιέρωση του 8ώρου και τις καλύτερες συνθήκες εργασίας, η σημερινή Εργατική Πρωτομαγιά να είναι επέτειος μνήμης και όχι επέτειος αγώνα. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, κάποια από εκείνα τα αιτήματα παραμένουν ανεκπλήρωτα και άρα, επίκαιρα.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας, η οποία εξακολουθεί να «κλυδωνίζεται» από τη συνέπεια των μνημονίων, που επέφερε η μεγάλη οικονομική κρίση η οποία ξέσπασε το 2009, τα εργασιακά δικαιώματα επλήγησαν ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα σήμερα να διεκδικούμε εκ νέου τα αυτονόητα, όπως μόνιμη και σταθερή εργασία, αλλά και συνθήκες ασφάλειας των ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά.
Η ανησυχητική αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων – και στον χώρο της Αυτοδιοίκησης – επιβεβαιώνει ακριβώς τη θλιβερή πραγματικότητα σε ό,τι αφορά στο εργασιακό καθεστώς στην Ελλάδα. Χρέος όλων όσων ασχολούμαστε με τα κοινά στις τοπικές κοινωνίες είναι να συμβάλλουμε ώστε να περιορίσουμε στο ελάχιστο την ανασφάλεια των εργαζομένων που απασχολούνται στους δήμους μας. Ανεξάρτητα από το ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναγκάζεται να κινηθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οφείλουμε να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες εργασίας και ένα εργασιακό περιβάλλον που θα ανταποκρίνεται στα πρότυπα μιας σύγχρονης και ευνομούμενης Πολιτείας.
Ως αιρετοί, οφείλουμε με κάθε τρόπο να βρισκόμαστε εμπράκτως δίπλα στους εργαζόμενους-συνεργάτες μας, από την καθαριότητα και τη δημοτική συγκοινωνία, μέχρι τους απασχολούμενους στις κοινωνικές δομές και τις διοικητικές υπηρεσίες του Δήμου μας.Είναι ο μόνος τρόπος για να προσδώσουμε στην Εργατική Πρωτομαγιά την ουσία και το νόημα που πρέπει να έχει: αυτό της επετείου μνήμης για όσα έχουν ήδη κατακτηθεί.
Μαρίνα Πατούλη-Σταυράκη, υποψήφια δημοτική σύμβουλος
με τον συνδυασμό «Μαρούσι Μπορείς – Το Μέλλον στα χέρια σου»
Μαρούσι, 1 Μαΐου 2019
