Με την Τέχνη της ζωγραφικής, της πλαστικής, της Χαρακτικής, της textile art, της φωτογραφίας ερμηνεύεται η θεματολογία με τα κλωστοϋφαντήρια.
Εργοστάσια γεμάτα χνούδια από την ύφανση, κολλημένα στα εργοστασιακά σκουριασμένα από τον χρόνο παράθυρα, πτυχώσεις υφασμάτων που καλύπτουν γυμνά σώματα, υφαντά πλεγμένα στον αργαλειό, κολάζ με κλωστές, αφηρημένες υφές, ένα φωτογραφικό υλικό που μας γυρίζει στον παρελθοντικό χρόνο.
Θύμησες, βιώματα και μία ανάγκη του καλλιτέχνη να επιστρέψει στο παρελθόν, να ονειρευτεί τις αξίες, τα ήθη και έθιμά μας, να αισθανθεί ανθρώπινα.
Μία επιστροφή που έχει δυαδική σχέση με το μεταμοντέρνο κόσμο μας.
