Σε επίτιμη δημότισσα Λυκόβρυσης- Πεύκης ανακηρύχτηκε η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ χθες στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης (Χρυσοστόμου Σμύρνης και Ρήγα Φεραίου). Η διακεκριμένη Ελληνίδα Ιστορικός βυζαντινολόγος παράλληλα βραβεύτηκε για την προσφορά της από τον Δήμαρχο κ Τάσο Μαυρίδη .
Την έξοχη -για μια ακόμη φορά -κα Αρβελέρ προλόγισαν αριστούχοι μαθητές και φοιτητές από την Πεύκη.
https://www.facebook.com/100040366550625/videos/156370872385130/?t=3
Λιτή και ουσιαστική όπως είναι πάντα η κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ στην τελετή απονομής του τίτλου της επίτιμης δημότη της πόλης απευθύνθηκε κυρίως στους νέους και τόνισε ιδιαίτερα το ρόλο της οικογένειας στο να καλλιεργήσουν στα παιδιά τους την ευθύνη και τη δύναμη να διεκδικούν αυτό που τους αξίζει.
Σύντομο βιογραφικό της Ελένης Γλύκατζη- Αρβελέρ
Η πρύτανης κ. Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ είναι μία από τις πλέον εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες της χώρας μας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάστηκε στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και – από το 1953 – συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στη μελέτη του κόσμου της χριστιανικής Ανατολής και, ειδικότερα, του κράτους και της κοινωνίας του Βυζαντίου.
Το 1955 διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) – τη διεύθυνση του οποίου ανάλαβε το 1964 -και το 1967 αναγορεύτηκε σε καθηγήτρια της Σορβόνης, έχοντας στο μεταξύ τιμηθεί με τον τίτλο του Docteur des Lettres. Αφού διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1, εξελέγη Αντιπρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (1970-1973) και το 1967 έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας.
Εννέα χρόνια αργότερα, το 1976, εξελέγη Πρύτανης του Πανεπιστήμιου της Σορβόνης. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε αυτή τη θέση στα 700 χρόνια λειτουργίας του ιστορικού αυτού Πανεπιστημίου .
Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg.
Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι «Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα» (1960), «Το Βυζάντιο και η θάλασσα» (1966), «Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου» (1971), «Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη» (1976), και «Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» (1976), «Βυζαντινή Γεωγραφία», «Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου». Γνωστή είναι επίσης και για το μεγάλο αίσθημα φιλελευθερισμού και ελεύθερης έκφρασης των ιδεών που την διέπουν. Όπως είχε η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της: «Ποτέ δεν επέτρεψα, ως πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, να μπει στο ίδρυμα αστυνομικός χωρίς να είμαι και εγώ η ίδια μπροστά».
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη Βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι πρύτανης των Πανεπιστημίων της Σορβόνης από το 1976, καγκελάριος των Πανεπιστημίων του Παρισιού, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών.
Στην πολύχρονη ακαδημαϊκή σταδιοδρομία έχει αναλάβει τα ανώτερα αξιώματα και έχει τιμηθεί με πλήθος διεθνών διακρίσεων. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, «Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές» (1975), «Η διασπορά στο Βυζάντιο» (1995), «The Making of Europe» (2000), «Γιατί το Βυζάντιο» (2010) κ.ά.
