Ένα έργο τέχνης που σχεδίασε και έφτιαξε ο πρώην διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος της Ducati, Pierre Terblanche.
Οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες προσφέρουν τεράστιο πεδίο πειραματισμού και αφήνουν περιθώρια να ξεφύγει κανείς κατασκευαστικά. Ο Terblanche άφησε τον εαυτό του ελεύθερο για να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης την BST Hypertek.
Η καρδιά της HyperTek είναι ένα υδρόψυκτο, κατά τα άλλα κοινό ηλεκτρικό μοτέρ ακτινικής περιέλιξης που αποδίδει 80Kw, περίπου 107hp ιπποδύναμης, και 12Kg.m ροπής που σε συνδυασμό με το μικρό βάρος και τις συγκεντρωμένες μάζες, υπόσχεται εκτόξευση εμπρός. Τραβά το βλέμμα από μακριά η ψύξη των μπαταριών που φαίνεται σαν στροβιλοκινητήρας, η μπαταρία που αναλαμβάνει και τον κύριο όγκο της μοτοσυκλέτας, φαντάζει επίτηδες σαν μηχανικό τμήμα και ευφάνταστα κάθε επιφάνεια έχει «σκαφτεί» με γνώμονα να γεμίσει λεπτομέρειες η εξαιρετικά μικρή σιλουέτα.
Η υπόσχεση για 300 χιλιόμετρα με μία φόρτιση που διαρκεί 30 λεπτά είναι εξωπραγματική. Μπορεί να συμβαδίζει με τα λεγόμενα του Pierre για την καλύτερη ηλεκτρική του κόσμου.
Το μεταξόνιο στα 1480mm την κατατάσσει σε μέγεθος κάτω από τις μεσαίες μοτοσυκλέτες, κι ας έχει πολλαπλάσια απόδοση, ενώ με τους carbon τροχούς της BST που φυσικά και θα φορούσε, εξαιρετική ευελιξία είναι το πλέον σίγουρο. Το βάρος, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είναι αμελητέο με τέτοιες μπαταρίες και φτάνει τα 205kg παρά την γενναία προσπάθεια να μειωθεί χρησιμοποιώντας εξωτικά υλικά, carbon monocoque πλαίσιο και επίσης carbon καλάμια για το πιρούνι.
Τα όργανα που εμφανώς απουσιάζουν, βρίσκονται σε ένα head up display στο κράνος που κατασκευάζει η Ιαπωνική Cross και είναι άλλο ένα σημείο της μοτοσυκλέτας που χρειάζεται αρκετά μεγάλη εξέλιξη. Το κρυφό χαρακτηριστικό είναι πως υπάρχει μονόδρομος συμπλέκτης καθώς ο κινητήρας μπορεί να λειτουργήσει και ως γεννήτρια για τις μπαταρίες ανακτώντας ενέργεια, ενώ το μοτέρ ανεβάζει στροφές αν κρατάς τον συμπλέκτη και ανοίγεις το γκάζι.
Τραβά το βλέμμα από μακριά η ψύξη των μπαταριών που φαίνεται σαν στροβιλοκινητήρας, η μπαταρία που αναλαμβάνει και τον κύριο όγκο της μοτοσυκλέτας, φαντάζει επίτηδες σαν μηχανικό τμήμα και ευφάνταστα κάθε επιφάνεια έχει «σκαφτεί» με γνώμονα να γεμίσει λεπτομέρειες η εξαιρετικά μικρή σιλουέτα.
Η υπόσχεση για 300 χιλιόμετρα με μία φόρτιση που διαρκεί 30 λεπτά είναι εξωπραγματική. Μπορεί να συμβαδίζει με τα λεγόμενα του Pierre για την καλύτερη ηλεκτρική του κόσμου, αλλά αν δεν επαληθευθεί, δύσκολα μπορείς να το δεχτείς. Αδύνατο με την υπάρχουσα τεχνολογία δεν είναι, εξαιρετικά ακριβό όμως, το μόνο σίγουρο.
Το μεταξόνιο στα 1480mm την κατατάσσει σε μέγεθος κάτω από τις μεσαίες μοτοσυκλέτες, κι ας έχει πολλαπλάσια απόδοση, ενώ με τους carbon τροχούς της BST που φυσικά και θα φορούσε, εξαιρετική ευελιξία είναι το πλέον σίγουρο. Το βάρος, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είναι αμελητέο με τέτοιες μπαταρίες και φτάνει τα 205kg παρά την γενναία προσπάθεια να μειωθεί χρησιμοποιώντας εξωτικά υλικά, carbon monocoque πλαίσιο και επίσης carbon καλάμια για το πιρούνι.
Πάντως είναι πραγματικά ένα όνειρο ένα έργο τέχνης που δεν μπορείς να μην γυρίσεις το κεφάλι σου όταν τη δεις
