Άρθρο της Αναστασίας-Αικατερίνης Αλεξοπούλου Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών με τίτλο «Παίδων Πεντέλης: το τέλος της αθωότητας…»
Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου: «Τα Βόρεια προάστια της Αθήνας μένουν για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή χωρίς παιδιατρικό νοσοκομείο.»
Η Βουλευτής στο άρθρο της τονίζει πως η απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει τη λειτουργία του Παίδων Πεντέλης, για διάστημα έξι (τουλάχιστον) εβδομάδων, και να το μετατρέψει εξολοκλήρου σε εμβολιαστικό κέντρο, δεν φαίνεται να εδράζεται σε λογικά επιχειρήματα. Ενώ συνεχίζει λέγοντας πως το Παίδων Πεντέλης ήδη λειτουργούσε ως εμβολιαστικό κέντρο κατά του Covid-19, εξυπηρετώντας κατά μέσο όρο πάνω από 400 παιδιά ημερησίως! Και αν οι υπεύθυνοι ήθελαν να το ενισχύσουν ως εμβολιαστικό χώρο, θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τους μεγάλους και υπαίθριους χώρους που αυτό διαθέτει, προκειμένου να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι τώρα με το κλείσιμό του.
Σας παραθέτουμε το άρθρο της Βουλευτής Β1΄ Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου:
«Τα Βόρεια προάστια της Αθήνας μένουν για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή χωρίς παιδιατρικό νοσοκομείο! Άλλοτε θα ήταν απλά μια ουτοπική είδηση. Σήμερα όμως είναι η ζώσα πραγματικότητα. Γιατί, η αναστολή λειτουργίας του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, με πρόσχημα τη μετατροπή του σε Mega Εμβολιαστικό Κέντρο για παιδιά, στερεί ολόκληρες περιοχές της Αττικής, και όχι μόνο, από την άμεση αντιμετώπιση περιστατικών και θεραπειών ανηλίκων.
Πραγματικά, το Παίδων Πεντέλης εξυπηρετεί εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο: κυρίως στα Βόρεια προάστια της πρωτεύουσας, αλλά και γενικότερα στη βόρεια Αττική και τους όμορους νομούς της Βοιωτίας και της Εύβοιας. Τώρα πια, ένα παιδί από τις περιοχές αυτές θα πρέπει να περιθάλπτεται από τα παιδικά νοσοκομεία που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας, δηλαδή το “Παναγιώτη και Αγλαΐα Κυριακού” και το “Αγία Σοφία”. Με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού…
Η απόφαση της κυβέρνησης να αναστείλει τη λειτουργία του Παίδων Πεντέλης, για διάστημα έξι (τουλάχιστον) εβδομάδων, και να το μετατρέψει εξολοκλήρου σε εμβολιαστικό κέντρο, δεν φαίνεται να εδράζεται σε λογικά επιχειρήματα. Το Παίδων Πεντέλης ήδη λειτουργούσε ως εμβολιαστικό κέντρο κατά του Covid-19, εξυπηρετώντας κατά μέσο όρο πάνω από 400 παιδιά ημερησίως! Και αν οι υπεύθυνοι ήθελαν να το ενισχύσουν ως εμβολιαστικό χώρο, θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τους μεγάλους και υπαίθριους χώρους που αυτό διαθέτει, προκειμένου να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι τώρα με το κλείσιμό του. Όμως δεν το έπραξαν, γι’ αυτό και η κυβερνητική απόφαση εξετάζεται ως (τουλάχιστον) περίεργη, ενώ αντιμετώπισε και τη γενική κατακραυγή γονέων και λοιπών πολιτών.
Ο κίνδυνος για τη Δημόσια Υγεία, ειδικά των παιδιών μας, είναι τεράστιος! Είναι μια απόφαση, η οποία πάρθηκε μέσα στον κυκλώνα της πανδημικής κρίσης και μέσα στην εβδομάδα κατά την οποία οι μαθητές επέστρεψαν στις σχολικές αίθουσες μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Και να ήθελε κανείς να το δει καλοπροαίρετα, η χρονική συγκυρία της διάλυσης του Παίδων Πεντέλης δεν ήταν καθόλου η κατάλληλη.
Πώς όμως αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους υγειονομικούς του Παίδων Πεντέλης, οι οποίοι δίκαια διαμαρτυρήθηκαν για την αναστολή λειτουργίας του νοσοκομείου τους; Με… τα ΜΑΤ! Το είδαμε κι αυτό, να στέλνονται τα ΜΑΤ ως μοναδικό “επιχείρημα” απέναντι στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων γιατρών και νοσηλευτών… Είδαμε εικόνες και καταστάσεις που δεν τιμούν, δυστυχώς, την ευνομούμενη πολιτεία μας.
Είναι αυτονόητο, ότι η κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει μια προφανώς λάθος απόφαση. Να μην μείνουν οι περιοχές των Βορείων προαστίων της Αθήνας, και όχι μόνο αυτές, χωρίς νοσοκομείο παίδων, να μην μείνουν τα παιδιά μας χωρίς περίθαλψη, στο έλεος της αρρώστιας! Είναι πάνω απ’ όλα θέμα απλής λογικής, μα και ανθρωπιάς για όλους μας. Ελπίζουμε σε άμεση διόρθωση αυτού του κακού.
Τελικά, το κλείσιμο του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης και η παρουσία των ΜΑΤ σε ένα δημόσιο θεραπευτικό ίδρυμα σηματοδοτούν κάτι πολύ περισσότερο για τη Δημόσια Υγεία μας: σημαίνουν το τέλος της αθωότητας, σημαίνουν το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για ό,τι είχε απομείνει από το λεγόμενο κράτος δικαίου και το κράτος πρόνοιας. Και οι ευθύνες των αρμόδιων γι’ αυτό είναι ιστορικές και τεράστιες.»
