Ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει την μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση του από τότε που ιδρύθηκε- Σημεία από τη συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη στον Real fm 97.8
Ο Πάνος Σκουρλέτης μιλώντας στον Real fm 97.8, στους δημοσιογράφους Νίκο Χατζηνικολάου και Αντώνη Δελλατόλα τόνισε πως Επιβάλλεται να υλοποιηθεί άμεσα η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για το έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, καθώς η επανάκτηση της πολιτικής του αξιοπιστίας περνά μέσα από τη συζήτηση για τα αίτια της εκλογικής συντριβής του και την επιβεβαίωση της συλλογικής λειτουργίας του, ως ενός κόμματος της σύγχρονης, ριζοσπαστικής, ευρωπαϊκής Αριστεράς που θα κινείται έξω από τα πλαίσια μιας συναινετικής δικομματικής λογικής
Πρόσθεσε ότι πρέπει να αναδειχθούν τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που απασχολούν τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ο οποίος βιώνει αυτή τη στιγμή την μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση από τη σύστασή του, ως αποτέλεσμα μιας πορείας που ξεκίνησε ήδη από την εκλογική ήττα του 2019. Ταυτόχρονα, επικαλούμενος το Καταστατικό, χαρακτήρισε «έξω από τους κανόνες» τον τρόπο αλλαγής του Εκπροσώπου Τύπου του κόμματος.
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:
Στην παρούσα συγκυρία πρέπει να αναδειχθούν τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που απασχολούν τον χώρο μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει αυτή τη στιγμή την μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση από τη σύστασή του και αυτό δεν γεννήθηκε, ως πρόβλημα, ανήμερα ή την επαύριο της εκλογής του Στέφανου Κασσελάκη. Είναι μια πορεία από το 2019 και έπειτα, για την οποία δεν μπόρεσε να συζητήσει σε βάθος και να την αντιμετωπίσει. Αναφέρομαι στην αναγκαία συζήτηση που θα ξεκινούσε από τα αίτια της τότε ήττας και θα οδηγούσε στην επαναδιατύπωση μιας συγκροτημένης πρότασης, για να επανακτήσει την πολιτική του αξιοπιστία. Γι’ αυτό συνετρίβη ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2019. Αυτό το πρόβλημα, της πολιτικής αξιοπιστίας, δεν συζητήθηκε, αντίθετα κάποιοι διακινούσαν κατά κόρον πως υπονομεύτηκε η προεδρία του Αλέξη Τσίπρα. Αυτή η ερμηνεία, την οποία διακινούσαν κέντρα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ από την επομένη του 2019, ήταν η βασική αιτία της εσωστρέφειας και της νέας αναξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και της ακύρωσης της αντιπολιτευτικής του παρουσίας. Και αυτά ποτέ δεν ειπώθηκαν στα όργανα. Είχαμε ομοφωνία στα λόγια, αλλά δεν είχαμε ουσιαστική συζήτηση για να αναζητήσουμε τις αιτίες της ήττας και αυτό οδήγησε τελικά σε μια νέα εκλογική συντριβή. Τώρα, αντί να συζητήσουμε αυτά, υιοθετείται μια πολύ παλιά συνταγή αναζήτησης εσωτερικών εχθρών. Να το πω κάπως απλουστευτικά το σχήμα: είχαμε μια υπέροχη «γραμμή», έναν αδιαμφισβήτητο, πολύ καλό, λαοπρόβλητο και αγαπητό ηγέτη και χάσαμε. Γιατί χάσαμε αφού τα είχαμε όλα αυτά; Διότι κάποιοι υπονόμευσαν. Ε, δεν είναι έτσι τα πράγματα, είναι βαθύτερα! Αν δεν απαντήσουμε σ’ αυτό, τότε δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την υπαρξιακή κρίση μας.
Επιβάλλεται να υλοποιηθεί η προηγούμενη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής και να δρομολογηθούν άμεσα οι διαδικασίες για μια ουσιαστική πολιτική συζήτηση, το έκτακτο συνέδριό μας. Αν δεν γίνει αυτό, τότε φοβάμαι ότι αναπαράγουμε όλες τις παθογένειες και δεν βασίζουμε στον σωστό δρόμο. Ένα κόμμα, τουλάχιστον όπως ήταν μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ -να ειπωθεί εάν υπάρχει άλλη άποψη και να τεθεί στην κρίση των μελών του- δεν λειτουργεί μόνο με τον πρόεδρο, έχει διαδικασίες, καταστατικό. Ήδη αυτά καταπατήθηκαν προχτές. Δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία αυτού του χώρου, δια του Τύπου να ανακοινώνεται η αντικατάσταση του Εκπροσώπου Τύπου. Επιβάλλεται από το Καταστατικό να συζητηθεί στα όργανα, στην Πολιτική Γραμματεία, ένα τέτοιο θέμα. Λειτούργησε αντικαταστατικά θα έλεγα (σ.σ. ο πρόεδρος), έξω από τους κανόνες μας. Προφανώς ίσως να μη γνωρίζει, αλλά ποιοι τον συμβουλεύουν; Εγώ καταλαβαίνω ότι δεν γνωρίζει πολλά, μπορεί να έχει μια αντίληψη διαχείρισης του κόμματος όπως ο CEO μιας Ανώνυμης Εταιρείας, αλλά είναι άλλο ένα δημοκρατικό κόμμα, που είναι μια εθελοντική ένωση προσώπων με κάποιες κοινές αρχές και άλλο μια Ανώνυμη Εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από τις αναγκαίες πολιτικές συζητήσεις, προτάγματα, συμπεράσματα. Συλλογικά και δημοκρατικά. Εγώ ήμουν στην Αριστερά, είμαι στην Αριστερά και θα είμαι στην Αριστερά. Μακάρι να μπορούσαν σήμερα να το πουν και τα υπόλοιπα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί δεν ήταν και δεν μπορούν να το πουν. Αυτό δεν είναι κακό, καλό είναι όταν αποφασίζουν να ενταχθούν σε ένα κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά να μας λένε τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι περίπου ένα παλαιολιθικό μόρφωμα; Με γνωστές τις καινοτόμες απόψεις και το νέο που έφερε αυτός ο μικρός χώρος της ανανεωτικής Αριστεράς, που έμελε δια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση.
Το άνοιγμα ο ΣΥΡΙΖΑ το έκανε, εν τοις πράγμασι, από το 2012 έως το 2015 στο έδαφος και στο όνομα της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μετά το 2019, αντί να μπορέσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να δώσει πολιτικές απαντήσεις, στο όνομα της διεύρυνσης ρευστοποίησε τον χώρο του. Κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο λάθος ήταν η δήλωση που υπήρξε ανήμερα των εκλογών του 2019 περί «δανείου» και εντολής μετασχηματισμού. Αυτά δεν τα αποδέχτηκα ποτέ εγώ. Ποτέ δεν είναι δανεικοί οι ψήφοι αυτών που σε ψηφίζουν για 8 και 10 χρόνια. Αλλάζουν οι συσχετισμοί, κερδίζεις την εμπιστοσύνη του κόσμου. Τι θα πει δάνειο; Τι θα πει εντολή μετασχηματισμού; Ο κόσμος ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 για κάτι καινούργιο, δεν μπορείς το 2019 να του λες ότι «δεν είμαστε το καινούργιο, αλλά είμαστε μια άλλη εκδοχή από αυτά που είχες γνωρίσει στο παρελθόν. Όσοι έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη δεκαετία, σε διάφορες φάσεις, δεν ήρθαν στην ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά για να ξαναβρούν τα ίδια μπροστά τους. Θέλουν άλλες απαντήσεις. Αυτό είναι το νέο και αυτό πρέπει να υπηρετήσουμε.
Ο διακαής πόθος όλων όσοι ακολουθούν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να ηττηθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Το θέμα είναι ότι για να επιτευχθεί αυτό απαιτούνται κάποια πράγματα. Συνεκτικός προγραμματικός λόγος, φερεγγυότητα, αξιοπιστία. Εκεί θα έπρεπε να κινηθούμε. Αυτός είναι ο δρόμος. Δεν ξέρω αν εσείς τα είδατε όλα αυτά μέσα από τις παρουσιάσεις, τα διάφορα βίντεο, εκ μέρους του κ. Κασσελάκη; Εγώ προσωπικά δεν τα διαπίστωσα. Τα στοιχεία της μεταπολιτικής, τα οποία συνέβαλαν στο να διαμορφωθεί αυτό το αποτέλεσμα, δεν είναι τα καθοριστικά. Το καθοριστικό είναι ότι ένας κόσμος ουσιαστικά πείστηκε πως το πρόβλημα είναι ότι ενώ όλα τα είχαμε καλά καμωμένα, κάποιοι υπονόμευσαν τον Τσίπρα. Είδαν στο πρόσωπο του κ. Κασσελάκη την απάντηση σε αυτό που υποτίθεται ότι συνέβη από το 2019 έως το 2023. Διαφωνώ εντελώς με αυτή την εκτίμησή τους, θεωρώ ότι δεν απαντάει στα προβλήματα και μας οδηγεί μακριά από την πραγματικότητα, κάτι που μας οδήγησε στην ήττα. Με αυτή την έννοια λέω ότι δεν είναι νικηφόρος τρόπος αυτός, είναι ο λάθος δρόμος.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ πάψει να αυτοπροσδιορίζεται όπως, ομόφωνα επαναλαμβάνω το ψήφισαν πέρυσι στο συνέδριό μας -δεν ξέρω πόσοι το εννοούσαν- ως κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς και θελήσει να μετεξελιχθεί γενικώς σε μία παράταξη (εγώ διαφωνώμε την ταύτιση παράταξης – κόμματος) και ταυτόχρονα εγκαταλείψει τον χώρο της Αριστεράς, για παράδειγμα αποχωρήσει από την ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτά είναι στοιχεία μιας ιδεολογικοπολιτικής μετατόπισης, είναι στοιχεία μετάλλαξης. Υπάρχουν και τα άλλα που λέτε. Θα θυμίσω ότι αμέσως μετά το 2019, μετά από αυτό το αποτέλεσμα ήττας βεβαίως, αλλά ελπιδοφόρο καθώς το 32% έδινε ένα δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει, το ζητούμενο ήταν αν θα πηγαίναμε σε μια εκδοχή ενός νέου συναινετικού δικομματισμού όπως κυριαρχούσε στην ελληνική πολιτική ζωή πριν το 2010, πριν από τα μνημόνια ή αν θα πηγαίναμε στη διαμόρφωση ενός νέου διπολισμού με ανταγωνιστικά σχέδια. Εγώ είμαι με το δεύτερο. Αυτό διακυβεύεται αυτή τη στιγμή. Αν θα έχουμε ένα κόμμα το οποίο τελικά θα προσχωρήσει -όχι απ’ ότι φαίνεται ως ισότιμος εταίρος, αλλά έστω με τη λογική του «ενάμιση» δικομματισμού όπως λένε- σε μια συναινετική λογική ή όχι.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 27/9/2023
