Να συγκληθεί επιτέλους η Πολιτική Γραμματεία τόνισε ο Πάνος Σκουρλέτης στην ΕΡΤNEWS
Να συγκληθεί επιτέλους η Πολιτική Γραμματεία – Τα συνέδρια δίνουν τις συλλογικές πολιτικές απαντήσεις τόνισε ο Πάνος Σκουρλέτης σε συνέντευξη του στην ΕΡΤNEWS
Στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών ό,τι είναι εγγύτερα σ’ εμάς προγραμματικά πρέπει να το στηρίξουμε, ωστόσο έχει σημασία να εξεταστεί η εικόνα «αιμορραγίας» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σ’ αυτές, η οποία συνδέεται με την ήττα στις τελευταίες εθνικές εκλογές, που πρέπει να συζητηθεί ως προς τις βαθύτερες αιτίες της, σε αντιδιαστολή με την ελεεινή προπαγάνδα περί εσωτερικών εχθρών, που υποτίθεται ότι την προκάλεσαν, επεσήμανε το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στην εκπομπή «NewsRoom» της ΕΡΤNEWS με την Σταυρούλα Χριστοφιλέα και τον Μάκη Προβατά.
Αναφερόμενος στις δηλώσεις περί ενιαίου ψηφοδελτίου με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ στις ευρωεκλογές, σημείωσε ότι παραπέμπουν σε απώλεια πίστης για την ανάγκη αυτόνομης παρουσίας της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς και ότι «όποιος έχει τέτοιες απόψεις καλά κάνει να τις καταθέτει, αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα συνέδρια, τα οποία δίνουν τις συλλογικές απαντήσεις». Πρόσθεσε ότι τα σοβαρά ζητήματα της περιόδου, οι αυτοδιοικητικές εκλογές, οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, καθιστούν επιβεβλημένη την συνεδρίαση του ανώτερου πολιτικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, της Πολιτικής Γραμματείας.
Ειδικά για την Μέση Ανατολή, σημείωσε ότι η παρατεινόμενη αδικία εις βάρος των Παλαιστινίων δημιουργεί το έδαφος για την εμφάνιση ακραίων στάσεων και τυφλής τρομοκρατίας.
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:
Στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών θεωρώ πως ό,τι είναι εγγύτερα σ’ εμάς προγραμματικά πρέπει να το στηρίξουμε, δεν το συζητάμε, αυτό είναι αυτονόητο. Εγώ δεν εγκρίνω ούτε τη στάση του ΚΚΕ, το οποίο εθελοτυφλεί, λέει ότι περίπου όλοι ίδιοι είναι. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Αν είχα έναν άξιο υποψήφιο δήμαρχο ο οποίος υποστηριζόταν από το ΚΚΕ θα τον ψήφιζα στον δεύτερο γύρο, εάν δεν είχα κάποιον άλλο και είχα απέναντί μου κάποιον που υποστηρίζεται από τη ΝΔ. Αυτό θεωρώ ότι είναι ηθικά και πολιτικά επιβεβλημένο να το κάνει και ο αριστερός ψηφοφόρος που ψηφίζει ΚΚΕ.
Απ’ ότι άκουσα, όσα είπε ο κ. Αποστολάκης χρεώνονται στον ίδιο, ως προσωπικές του απόψεις. Το μείζον δεν είναι η στρατηγική μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής, αλλά η συνολική εικόνα που διαμορφώνεται στον αυτοδιοικητική χάρτη και, ιδιαίτερα για τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η εικόνα μιας «αιμορραγίας» που συνεχίζεται μετά τις τελευταίες εκλογές. Το ζητούμενο είναι να εμβαθύνουμε στις βαθύτερες αιτίες της εκλογικής συντριβής του Μαΐου και του Ιουνίου. Προσωπικά έχω τις απόψεις μου, αλλά το θέμα δεν είναι να καταθέτει ο καθένας στις δημόσιες συχνότητες τις απόψεις του, αλλά πως συλλογικά θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Το αποτέλεσμα του Μαΐου και του Ιουνίου δεν κρίθηκε τον τελευταίο μήνα, σχετίζεται με τις επιλογές που έγιναν από την επομένη του 2019 και με τον τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωσε την αξιωματική του αντιπολίτευση όλο αυτό το διάστημα. Αυτό έκρινε ο κόσμος.
Θα ήθελα να ασκήσω κριτική σε ένα μέρος στελεχών, συντρόφων μου, οι οποίοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτή την εκλογική αποτυχία με μια λογική αναζήτησης εσωτερικών εχθρών. Θεωρώ ότι είναι εντελώς λάθος αυτοί που λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε όλα καλά, αλλά λόγω εσωτερικής υπονόμευσης είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Πρόκειται περί ελεεινής προπαγάνδας. Οι δυνάμεις που στήριξαν τον κ. Κασσελάκη, στη μεγάλη πλειοψηφία τους βασίστηκαν σε μια τέτοια προσέγγιση, όπως αυτή που σας είπα πριν. Μας είπαν κάποιοι: «δεν θέλατε να κυβερνήσετε, θέλατε να χάσετε». Αν είναι δυνατόν να το λένε αυτό στην πλειοψηφία του υπουργικού συμβουλίου της περιόδου ‘15-’19 και σε εκείνα τα πολιτικά στελέχη τα οποία κατόρθωσαν, μέσα από μια αντιφατική πορεία θα έλεγα, αλλά μεγαλειώδη, να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Αυτά τα πράγματα δεν στέκουν. Νομίζω ότι πρέπει κανείς να κοιτάξει ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες και να αναλάβει τις ευθύνες του.
Μετά το 2019 έγιναν πολύ συγκεκριμένες επιλογές. Αντί να αποσαφηνίσουμε μία προγραμματική πρόταση στα δεδομένα της νέας περιόδου -όπου από το 2018 είχαμε βγει από τα μνημόνια, κάτι το οποίο με θετικό τρόπο πιστώνεται στη δική μας προσπάθεια- και να τιμήσουμε εκείνες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που μας έδωσαν το 32%, ένα υψηλό ποσοστό για ένα κόμμα το οποίο είχε εφαρμόσει μια πολιτική η οποία ήταν μνημονιακή στον πυρήνα της, αρχίσαμε να μιλάμε γενικά και αόριστα, με ένα θολό προγραμματικό στίγμα, χωρίς να μπορούμε να πιάνουμε τον σφυγμό της κοινωνίας και των κοινωνικών δυνάμεων που θέλουμε να εκφράσουμε.
Όταν υποστηρίζω ότι αμέσως μετά το 2019 δεν αναζητήσαμε τις αιτίες της τότε εκλογικής ήττας και καλύψαμε τα προβλήματα «κάτω από το χαλί», αναφέρομαι και στα ζητήματα του ασφαλιστικού. Προσωπικά έχω και δημόσια αναφερθεί σ’ αυτά και πολύ περισσότερο στις συνεδριάσεις των αρμόδιων οργάνων του κόμματος είχα θέσει τα ζητήματα αυτά. Για παράδειγμα, ποτέ δεν αξιολογήσαμε σε συλλογικό επίπεδο -σε ατομικό ο καθένας είχε την άποψή του και μπορεί να την έλεγε, αλλά έχει σημασία σε ποια κοινά συμπεράσματα οδηγούμαστε- αν ο νόμος που συνέδεε τις ασφαλιστικές εισφορές των αυτοαπασχολούμενων με τα εισοδήματά τους ήταν λάθος ή όχι. Με αποτέλεσμα να βγαίνουν διάφορες δηλώσεις οι οποίες στοιχίζουν, όπως αυτή του Γιώργου Κατρούγκαλου, αλλά που σε τελική ανάλυση δεν του είχε πει ποτέ κανείς «ξέρεις Γιώργο αυτό ήταν λάθος», το οποίο αναγκαστήκαμε να το κάνουμε κάτω από την πίεση των δημοσιονομικών περιορισμών, για να σώσουμε τα Ταμεία. Να το πούμε. Ο κόσμος εκτιμά την ειλικρίνεια.
Η νέα ηγεσία του κόμματος κι αυτό πραγματικά της το χρεώνω, θα έπρεπε ήδη να έχει συγκαλέσει το ανώτερο πολιτικό όργανο, με βάση το καταστατικό του κόμματος, που λέγεται Πολιτική Γραμματεία. Είναι αδιανόητο να έχουμε αυτά που συμβαίνουν στην Γάζα και στο Ισραήλ, να έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, να έχουμε μια σειρά από ζητήματα και το ανώτερο καθοδηγητικό, πολιτικό όργανο βάσει του καταστατικού, να μην έχει συγκληθεί.
Στην ομιλία του στον ΣΕΒ ο κ. Κασελάκης διατύπωσε κατά ένα μεγάλο μέρος κάποιες πάγιες προγραμματικές θέσεις του χώρου μας, ιδιαίτερα σε σχέση με τους εργαζόμενους και διατύπωσε και πολλές προσωπικές απόψεις για τις οποίες νομίζω θα κριθεί και ο ίδιος και θα συζητηθούν και στο κόμμα.
Στο μείζον ζήτημα της οικονομίας, θεωρώ ότι εκεί που θα έπρεπε να εστιάσουμε είναι ότι η ΝΔ, ουσιαστικά ακολούθησε μία πολιτική οικονομικών στρατηγικών και «συνταγών» όπως αυτών πριν από το 2010, οι οποίες δημιούργησαν την τότε χρεοκοπία. Δεν παρενέβη, παρά τις ευκαιρίες που είχε στο να βελτιώσει, στο μέτρο του δυνατού, το εγχώριο παραγωγικό μοντέλο, καλύπτοντας το παραγωγικό έλλειμμα της χώρας και υλοποίησε μια πολιτική η οποία μας θυμίζει όλους αυτούς τους εξωγενείς παράγοντες που δημιουργούν μία αναπτυξιακή φούσκα. Αυτό βοηθήθηκε διότι υπήρξε η άρση του Συμφώνου Σταθερότητας και έπεσαν 50 δισεκατομμύρια στην αγορά. Αλλά το θέμα είναι που πήγανε, πώς αξιοποιήθηκαν. Βοηθήθηκε και από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.
Ο κ. Σπίρτζης ήταν ο υπεύθυνος για να οργανώσει την αυτοδιοικητική δουλειά. Παρέδωσε «λευκή κόλλα» και παραιτήθηκε λίγες μέρες πριν. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή, τελείως ειλικρινά, αλλά και κυνικά, ομολογείται ένα σχέδιο το οποίο σημαίνει την εγκατάλειψη του χώρου της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ και της ενσωμάτωσής του σε ένα κεντροαριστερό κόμμα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, δείχνει τελικά ποιοι και πόσο πίστευαν στην προηγούμενη πορεία και ποιοι υπονόμευσαν αντικειμενικά τον ΣΥΡΙΖΑ κατά την προηγούμενη περίοδο. Πριν από σχεδόν ένα χρόνο είχαμε συνέδριο. Συζητήσαμε πάνω στα θέματα της στρατηγικής και όλοι είπαμε ότι πρέπει να επιδιώκουμε συμμαχίες, στη βάση προγραμματικών θέσεων και αρχών, με τους όμορους πολιτικούς χώρους και το είπαμε και προεκλογικά. Άρα και με το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ. Αλλά το να πεις ότι θα πρέπει να πάμε και να ενσωματωθούμε σε έναν ενιαίο φορέα, σημαίνει ότι δεν πιστεύεις πια σε μια αυτόνομη παρουσία της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς. Όποιος έχει τέτοιες απόψεις καλά κάνει να τις καταθέτει, αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα συνέδρια, τα οποία δίνουν τις συλλογικές απαντήσεις.
Τελικά οι ακραίες στάσεις, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, όλα αυτά που ζούμε, είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής αδικίας εις βάρος των Παλαιστινίων. Έχουμε μια ήττα της παγκόσμιας κοινότητας στο να υπερασπιστεί τη διεθνή νομιμότητα. Αυτό τροφοδοτεί την Χαμάς, τις ακραίες φωνές, την τυφλή τρομοκρατία. Μια τρομοκρατία που πολλές φορές την είδαμε να ασκείται και κάτω από το πέπλο του κράτους του Ισραήλ. Μιλάω διαχρονικά. Εάν παραταθεί αυτή η κατάσταση άλλα 20 χρόνια, 2 εκατομμύρια άνθρωποι σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης ουσιαστικά, στη λωρίδα της Γάζας, που σε έκταση είναι περίπου όσο η Άνδρος, με 68% ανεργία, τι θα «γεννήσει», ανθρώπινες συμπεριφορές;
Το να ζητά η Χαμάς να μην υπάρχει κράτος του Ισραήλ είναι τελείως παράλογο. Αλλά αυτό που δεν αναγνωρίζεται σήμερα είναι ένα ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης. Υπάρχουν αποφάσεις του ΟΗΕ. Αυτές τις υπερασπιζόμαστε και στην περίπτωση της Κύπρου.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ11/10/2023
