Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο!
Οι στίχοι του ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου ήρθαν στο μυαλό μου διαβάζοντας με λύπη ανακοινώσεις φυσικών προσώπων και μή, για τη δήθεν βεβήλωση του ηρώου του μπλόκου της Καλογρέζας από τη σημερινή Δημοτική Αρχή της οποίας έχω την ιδιαίτερη τιμή να είμαι επικεφαλής.
Σκέφτηκα λοιπόν ότι τελικά το ψέμα έχει ταχύτητα, αλλά η αλήθεια έχει αντοχή, όσες φορές κι αν αυτό επαναλαμβάνεται! Το βεβαιώνει ευτυχώς η ιστορία των ανθρώπων.
Και αντέχουμε, γιατί δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε.
Για πρώτη φορά, ως Δημοτική Αρχή από την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων μας και είμαστε περήφανοι, θέσαμε ως προτεραιότητα την ανάδειξη της υπερτοπικής σημασίας θυσίας των ηρώων του μπλόκου. Γι αυτό και από το μήνα Ιανουάριο 2020 ξεκινήσαμε κατ’ αρχήν σειρά ενεργειών αναβάθμισης, εξωραϊσμού, αποκατάστασης και ανακαίνισης του φυσικού χώρου του μνημείου με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου.
Μεταφυτεύτηκαν πέριξ του μνημείου τα δέντρα που φυτεύτηκαν προ μερικών ετών επί Αντιδημαρχίας συναδέλφου (πράξη την οποία οικειοποιείται ο ίδιος, ίσως γιατί ήταν η μόνη τελικά επί θητείας του, εκείνος γνωρίζει γιατί) και τα οποία είχαν αφεθεί στην τύχη τους, κυριολεκτικά. Ξεράθηκαν και μαράζωσαν τα περισσότερα χωρίς φροντίδα. Κι ας κόπτονται τώρα κάποιοι!! Αυτή είναι η αλήθεια! (παραθέτουμε φωτογραφίες από την ομάδα Καλογρέζα).
Εμείς δεν λειτουργούμε με πυροτεχνήματα και κινήσεις εντυπωσιασμού. Τιμήσαμε τη μνήμη των θυσιασθέντων με το καθιερωμένο μνημόσυνο, στο οποίο δεν παραβρέθηκε καμία άλλη δημοτική παράταξη. Δεν επετράπη άλλη δράση λόγω της πανδημίας (συνέπεσε η επέτειος με την έναρξη της πανδημίας το Μάρτιο) και αναβάλλαμε για αργότερα την ολοκλήρωση και πλήρη αποκατάσταση του χώρου.
Τώρα πώς προκύπτει η «βεβήλωση» δε γνωρίζω. Με βάση τη λογική και ως Μηχανικός δεν μπορώ να απαντήσω! Άλλες επιστήμες ίσως τα καταφέρουν!
Το μνημείο δεν αγγίχτηκε, η μνήμη τιμήθηκε, οι εργασίες θα συνεχιστούν!
Ποιά η ιστορική και μνημειακή αξία ορισμένων δέντρων τα οποία εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους από αυτούς που σήμερα κόπτονται δεν γνωρίζω! Ειλικρινά! Και γιατί τώρα όταν οι ίδιοι είχαν ρωτήσει προ καιρού τις υπηρεσίες και πήραν τις απαντήσεις τους. Αντιλαμβανόμαστε τις όποιες ανησυχίες τους για την ανάδειξή τους στους συντρόφους τους.
Άνθρακας λοιπόν ο θησαυρός!
Ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ένα στοιχειώδες επίπεδο σοβαρότητας στην πόλη μας. Το θέλει πρωτίστως ο λαός μας! Αυτός ο λαός που ενέπνευσε το μεγάλο ποιητή Γιάννη Ρίτσο να γράψει για τη Ρωμιοσύνη!
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.
Αυτό το φως υπηρετούμε, αυτό θέλουμε να αναδείξουμε στην πόλη μας. Ευτυχώς γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών μας συμπαρατάσσεται στην κατεύθυνση αυτή.
Συνεχίζουμε με Δύναμη και Προοπτική
