Ο κλάδος του τουρισμού λόγω της πανδημίας φέτος κατέρρευσε, αυτό για την ελληνική οικονομία επιφέρει τεράστιο πλήγμα στη συμβολή του κλάδου στο ΑΕΠ της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια και όχι άδικα θεωρήσαμε τον τουρισμό ως τη «βαριά» βιομηχανία της χώρας μας και στηρίξαμε επάνω του, όλες μας τις ελπίδες μας. Εγκαταλείψαμε τον παραδοσιακό στυλοβάτη της οικονομίας μας ,τον πρωτογενή τομέα που τόσα χρόνια στήριζε την Ελληνική οικονομία και έθρεψε γενιές και γενιές στην χώρα μας.
Σήμερα μετά την ατυχία του κορονοιού που «απενεργοποίησε» τα έσοδα από τον τουρισμό στην χώρα μας συνειδητοποιήσαμε το πόσο λάθος κάναμε και αποδυναμώσαμε τον πρωτογενής τομέα στηρίζοντας το ΑΕΠ μας, μόνο σε μια μεγάλη πηγή εσόδων. Η ύπαιθρος είναι αυτή που θα στηρίξει και πάλι την ελληνική οικονομία στην παρούσα δύσκολη φάση . Δηλαδή ο πρωτογενής τομέας θα πρέπει να αποτελέσει αυτό που παλαιοτέρα λέγαμε την «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.
Έτσι οι κυβερνήσεις πρέπει να θυμηθούν τους εγκαταλειμμένους στην τύχη τους όλα αυτά τα χρόνια αγρότες, ώστε να μπορέσουν με μεγάλο αγώνα και μόχθο να καλύψουν τις ανάγκες της εγχώριας ζήτησης και ταυτόχρονα να ενισχυθούν και οι εξαγωγές.
Αυτή η περίοδος είναι η πιο κρίσιμη για τον αγροτικό κόσμο
Ο πρωτογενής τομέας όσο και αν εγκαταλείφτηκε έχει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Ελλάδας, καθώς συμμετέχει με 4% στο ΑΕΠ, διπλάσιο ποσοστό από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ μαζί με τη μεταποίηση, ξεπερνά το 8% του ΑΕΠ.
Το θέμα της επάρκειας στην παραγωγή διατροφικών προϊόντων από τον πρωτογενή τομέα, είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας. Καθώς με την πανδημία όπου τα σύνορα έκλεισαν συνειδητοποιήσαμε την έλλειψή τους. Για παράδειγμα οι φακές που η χώρα μας παράγει την καλύτερη ποιότητα στον κόσμο για τις εγχώριες ανάγκες της εισάγει το 80%.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να αισθάνεται κυρίαρχη εάν δεν διασφαλίζει τουλάχιστον ένα επίπεδο επάρκειας σε παράγωγη αγροτικών προϊόντων. Ο στόχος πρέπει να είναι η αύξηση της παραγωγής, η επιστροφή των αγροτών στην ύπαιθρο, αλλά και η παρότρυνση μέσω κινήτρων σε νέους αγρότες. Έχουμε την δυνατότητα με την σωστή πολιτική να το επιτύχουμε.
Τα στοιχεία των τελευταίων μηνών έδειξαν αξιοσημείωτη αύξηση των πωλήσεων στην εγχώρια αγορά και των εξαγωγών φρούτων και λαχανικών.
Η Ελλάδα με όλα της τα προβλήματα και τις λανθασμένες πολιτικές της αυτή τη στιγμή είναι στην πρώτη επτάδα, μεταξύ 25 κρατών προμηθευτών αγροτικών προϊόντων σε παγκόσμια επίπεδο. Μάλιστα, από έρευνα του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων βλέπουμε πως σχεδόν το 30% των νέων επιχειρήσεων που αποκτούν σήμερα εξαγωγικό προσανατολισμό, αφορά τα προϊόντα διατροφής της ελληνικής γης.
Σύμφωνα με στοιχεία του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων η Ελλάδα είναι:
Νο1 παγκοσμίως στις εξαγωγές ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας, όπως είναι οι τσιπούρες και τα λαβράκια.
Νο3 παγκοσμίως στην παραγωγή ελιάς, ελαιολάδου, ακτινιδίων καθώς και του κρόκου Κοζάνης (σαφράν).
Νο 5 στις εξαγωγές σπαραγγιών καθώς και 15η στις εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων.
Στο top-10 των χωρών με παραγωγή και εξαγωγές βαμβακιού.
Η χώρα παραγωγής για περισσότερα από 100 προϊόντα τα οποία φέρουν τη σήμανση ΠΟΠ-Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ή ΠΓΕ-Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη καθιστώντας τα μοναδικά σε όλο τον κόσμο. Τέτοια προϊόντα είναι η φέτα, η μαστίχα Χίου, η γραβιέρα Κρήτης, η Κεφαλογραβιέρα, το κρητικό παξιμάδι, το αρνάκι και το κατσικάκι Ελασσόνας και άλλα.
